Artrose kan bij alle gewrichten voorkomen, maar manifesteert zich het vaakst op bepaalde gewrichten. En in principe kan het ook op elke leeftijd, maar de ouderen hebben er aanzienlijk meer last van. En ook dieren kunnen artrose krijgen.

Tekenen van artrose
Wie last heeft van artrose, krijgt met de volgende klachten te maken:

• pijn of startpijn (pijn bij het begin van een beweging);
• gevoeligheid;
• stijfheid;
• schurend gevoel;
• krakende geluiden bij het bewegen van het gewricht;
• knobbels op het gewricht;
• gewrichtsontstekingen (pijnlijke zwellingen).

Elk gewricht kan artrose hebben
In principe kan artrose zich op alle gewrichten zetten, maar het zijn eigenlijk voornamelijk de gewrichten die veel bewogen en belast worden, waar er het meeste kans op artrose ontstaat. De handen, de schouders, de nek, de heupen en de onderrug moeten het het vaakst bekopen. De knieën zijn de meest geteisterde gewrichten van allemaal.

Jong en oud
Hoewel oudere mensen het vaakst last hebben van artrose, is artrose op zich geen ouderdomsziekte. Bij iedereen boven de zestig jaar kan artrose worden waargenomen, maar de klachten doen zich niet altijd voor. Artrose bij ouderen kan plotseling erg worden als ook het vocht tussen de gewrichten afneemt. De piek van artroseklachten komt voor tussen de 75 en de 80 jaar.

Maar artrose kan dus net zo goed bij jongeren verschijnen. De oorzaken zullen dan anders zijn. 

Diagnose
Wie naar de dokter gaat met klachten die op artrose kunnen wijzen, zal eerst heel wat vragen moeten beantwoorden zodat de dokter goed weet wat de klachten precies zijn. Daarna zal een fysiek onderzoek van het gewricht gebeuren en zal de dokter kijken naar de gevoeligheid en beweeglijkheid van het gewricht. De diagnose kan vaak bevestigd worden door een röntgenfoto van het gewricht te maken. Daarop kan je immers indirect zien hoezeer het kraakbeen is afgesleten. Röntgenfoto’s worden vaak staand genomen zodat het gewricht onder belasting staat. Een directe manier van het vaststellen van de artrose is via een artrografie waarbij een contrastvloeistof in het gewricht wordt gespoten. Via radiografie kan de arts dan heel goed het kraakbeen zien.