Hier is Veurne ontstaan! Op een zoutwinningsgebied wordt in de 9de eeuw een vesting gebouwd ter bescherming tegen de Noormannen. Er werd ook een motte aangelegd. Dit is een kunstmatige heuvel. Een
oude waterput is hier nog de getuige van. Een net zorgt er voor dat er geen vuil in terecht komt. Ook vallende kinderen kunnen worden opgevangen door dit net. Nu, toch even opletten met kinderen of ze zeker attent maken want deze put heeft een aardige diepte.
Eind 19de eeuw werd beslist om de 'Openbare Hof ter Citerneplaats’' om te vormen tot een volwaardig stadspark. Het is ook toen dat de
metalen kiosk werd ingehuldigd. Dit park in het centrum van Veurne is een groene oase met enkele leuke en interessante bezienswaardigheden.
Beelden in het stadspark van Veurne
borstbeeld van de Paul Delvaux: de Belgische, surrealistische schilder verbleef sinds 1966 tot aan zijn dood in 1994 lange periodes in Veurne.
Vrouw die naar de zon kijkt ( Femme regardant le soleil ) van George Grard
Twee Wachters van Willem Vermandere
Citerne in het stadspark
De nagel aan de doodskist van Veurne. In de 13de eeuw werd gestart met gestart met de bouw van de citerne waar een toren diende op te komen. De achterliggende gedachte was toen om de Walburgakerk om te bouwen tot een grote gotische kerk. Het stilvallen van de txtielhandel tussen Vlaanderen en Engeland gooide echter roet in het eten. Het geld vloeide weg uit Veurne en de bouw kwam tot een stilstand.
Het onafgewerkte deel werd in de geschiedenis gebruikt als buskruitmagazijn, publieke wasbak ( citerne ) en als schuilplaats in de tweede wereldoorlog.
Ook in huidige tijden geeft de citerne soms kopzorgen. Verbouwingen die verkeerd gedaan worden ( 1980 ) of meer kosten dan vooropgesteld ( 2005 ).
Ondanks plannen om de stadsbibliotheek onder te brengen in de citerne is het nu vooral een tentoonstellingsruimte.
De
Walburgakerk in het stadspark wordt afzonderlijk besproken.
