De Aureliaanse Muur (Latijn:Muri Aureliani) is een stadsmuur in Rome, gebouwd tussen 271 en 280 in opdracht van de Romeinse keizer Aurelianus.
Rome had al in zijn vroegste jaren verdedigingsmuren. Deze stonden oorspronkelijk alleen om de nederzettingen op de heuvels heen, maar al in de 6e eeuw v.Chr. liet koning Servius Tullius een muur bouwen die de belangrijkste heuvels van de stad omringde. Deze muur werd na de Gallische inval van Brennus (390 v.Chr.) herbouwd en behield zijn defensieve functie tot aan het einde van de Republikeinse tijd. Rond het begin van de jaartelling was het Romeinse rijk zo machtig geworden dat geen vijand meer bij machte was de hoofdstad aan te vallen. De Muur van Servius Tullius verloor zijn functie en de stad groeide tot ver buiten zijn omwalling. De muur werd niet meer onderhouden en verviel. Stadspoorten werden afgebroken en vervangen door sierlijke triomfbogen.
Deze periode van vrede duurde meer dan 250 jaar, tot de Crisis van de derde eeuw het rijk zo had verzwakt dat barbaarse stammen uit Germania het noorden van het Italische schiereiland weer konden binnenvallen. Lucius Domitius Aurelianus werd in 270 door het leger tot keizer uitgeroepen en het lukte hem de stabiliteit in het rijk te herstellen. Aurelianus zag in dat een aanval op Rome zelf niet langer ondenkbaar was en gaf opdracht tot de bouw van een nieuwe stadsmuur, die een groot deel van de stad zou omringen.
Aurelianus heeft de voltooiing van zijn grootste bouwwerk niet meer mee kunnen maken. Hij werd in september 275 vermoord door de Praetoriaanse Garde. De muur werd rond 280 door zijn opvolger Probus afgebouwd.
