Het Tibereiland (Italiaans: Isola Tiberina, Latijn: Insula Tiberina) is een langwerpig eiland in de zuidelijke bocht van de rivier de Tiber in Rome.
Het eiland is ongeveer 270 meter lang en maximaal 67 meter breed. Het staat bekend als de locatie van de Tempel van Asclepius, de Griekse halfgod van de geneeskunde.
Volgens een legende is het Tibereiland ontstaan nadat de laatste koning van Rome, Tarquinius Superbus in 510 v.Chr., werd verdreven. De boze Romeinen verzamelden het graan van de velden van de Etruskische koning, de Campus Martius, en gooiden dit in de Tiber. Dit spoelde niet weg maar bleef liggen en vormde zo de fundering van het eiland. Een andere versie van het verhaal vertelt dat het lichaam van de koning zelf in de rivier werd gegooid. Aan zijn lijk zette zich slib en klei vast zo ontstond het eiland.
Wegens deze duistere achtergrond werd het eiland beschouwd als een slechte plaats. Tot de bouw van de Tempel van Asclepius kwam er bijna niemand en alleen de grootste criminelen werden erheen verbannen.
