Fonteinkruid, een uitstekende zuurstofplant

Fonteinkruid is een van de basisplanten van de vijver omdat het zo’n goede zuurstofleverancier is. Wij leggen uit in welk habitat deze plant gedijt en welke soorten er zoal zijn.

Goede zuurstofplant

Fonteinkruid (Potamogeton) is een waterplant met bladeren op of net onder het wateroppervlak. Boven het water steken alleen maar kleine, geelgroene à -bruine aren uit, waaraan van juni tot september bloemetjes groeien. Op het wateroppervlak drijft dan geel stuifmeel.

Fonteinkruid is haast onmisbaar in de vijver, want het is een ideale zuurstofleverancier. Denk echter niet: hoe meer, hoe beter. Deze planten kunnen namelijk woekeren.

Habitat van fonteinkruid

Enerzijds gedijt fonteinkruid het best in de zon of deels in de schaduw, anderszijds houdt de plant niet van te warm water. Dat betekent dat deze zuurstofplant niet geschikt is voor ondiepe vijvers die sterk opwarmen in de zomer.

Normaal gezien moeten de bladeren er frisgroen uit zien. Hoe sterker de zon, hoe fletser en bruiner de bladeren worden. Hoe meer schaduw, hoe donkerder de bladeren zijn.

Wat de watercondities betreft, naast niet te warm water, geeft fonteinkruid de voorkeur aan helder water, waar best wat stroming in zit. De bladeren wuiven dan mooi. Het watermilieu mag zuur of lichtzuur zijn. Zorg voor vrij hard en dus kalkrijk water met wat ijzer in. Als het vijverwater te veel stikstof bevat, kan de plant afsterven.

Fonteinkruid aanplanten

Plant fonteinkruid op een diepte tussen 30 en 100 centimeters. Het is dus erg geschikt voor (middel)grote vijvers.

Om woekeren tegen te gaan, plant je fonteinkruid best in vijvermandjes gevuld met gewone vijverlava of -potgrond. Je kan meerdere plantjes in een groot vijvermandje planten of kleinere mandjes gebruiken waar je telkens één plant in zet. Voor beide manieren geldt dat de afstand tussen twee planten fonteinkruid 15 centimeter bedraagt.

Winterharde zuurstofplant

Je hoeft je geen zorgen te maken over de koude wintermaanden, want deze plant is winterhard tot een temperatuur van -20°. De plant vormt een wortelstok en winterknoppen van waaruit hij in de lente terug begint te schieten.

Soorten fonteinkruid

Zoals bij heel wat vijverplanten, is er keuze binnen het geslacht van het fonteinkruid. Er zijn verschillende soorten, waarvan we jullie de bekendste voorstellen. We vermelden ook of ze afwijken van het algemene habitat van fonteinkruid dat we hierboven beschreven hebben.

Drijvend fonteinkruid (Potamogeton natans)
Zoals de naam al aangeeft, drijft dit soort op het wateroppervlak. De 12 centimeter lange bladeren met lengtenerven zijn ovaal en stoten water af dankzij een wasachtig laagje. In het voorjaar zijn ze roodbruin van kleur.

Afwijkingen? Geef dit fonteinkruid een plaats in de zon. Dit is een erg woekerende soort: plant hem enkel in manden en nooit in volle grond.

Gekruld of gekroesd fonteinkruid (Potamogeton crispus)
Deze variant groeit onder water met verschillende vertakkingen van bloemstengels. De bladeren zijn gegolfd en langwerpig; de lichtgroene hoofdnerf steekt af tegen het verder donkergroene blad. De bloemetjes bloeien boven het water uit, maar vallen niet echt op.

Afwijkingen? Plaats deze variant niet in de zon, maar in halfschaduw. Dit soort ziet er met zijn wuivende bladeren heel mooi uit in licht stromend water. Alleen wil hij enkel bloeien in stilstaand water.

Glanzig of glanzend fonteinkruid (Potamogeton lucens)
Dit fonteinkruid vormt 15 centimeter glimmende, lange bladeren met duidelijk zichtbare nerven en gave, gegolfde randen. De meeste liggen in het water, alleen de bovenste bladeren bereiken het wateroppervlak. Het duurt misschien even voordat glanzend fonteinkruid goed aan de groei is, maar dan mag je wel zeker zijn dat je een vijverplant hebt die ontzettend veel zuurstof produceert.

Afwijkingen? Deze plantjes plaats je best 30 centimeter uit elkaar en plaats hem zo diep mogelijk in de vijver, omdat hij het water boven zich filtert.

Minder bekende soorten zijn: