Biodiversiteit in dalende lijn
In tegenstelling tot gevogelte en vlees ziet men vis veelal als onuitputtelijke voedselbron. Niets is minder waar: bepaalde vissoorten zijn quasi uitgeroeid, andere zijn goed op weg richting uitsterven. Vooral vissoorten vlak onder het wateroppervlak leven, worden zeldzamer met de dag. Kortom, de biodiversiteit in de wateren kan snel verdwijnen.
Statistieken van het WWF tonen aan dat de biomassa van grote roofvissen in oceanen slechts tien procent bedraagt van de biomassa in het pre-industriële tijdperk. Vooral sinds de komst van de grote vissersschepen gaat het bergaf: op tien à vijftien jaar tijd zijn de visbestanden met 80% in aantal gedaald. Om het op jaarbasis uit te drukken: in 2003 ving men in totaal 98,3 miljoen ton vis op zee, vooral in de Stille en de Atlantische Oceaan.
De consument maalt niet over de afnemende biodiversiteit. Zowel in de supermarkt als in de visspeciaalzaak wordt er weinig gelet op de herkomst en het soort vis dat men koopt. Denk bijvoorbeeld aan witte vis. Zolang hij wit ziet, geen graten heeft en mals is, is de consument tevreden.
Oorzaken van overbevissing
Bewustwording is één zaak, ernaar handelen is een andere. De vissers waren de eersten om te ontdekken dat de vispopulatie afnam. Ze weten ook wel dat het noodzakelijk is om het onderwaterleven te beschermen, maar doen er weinig aan. Doorgaans geven commerciële motieven de doorslag.
Waar wrinkt het schoentje volgens WWF?
Is kweken dan geen oplossing?
‘Ja en nee’ is het antwoord op bovenstaande vraag, alles hangt af van de gehanteerde kweekmethode. Bepaalde methodes blijken heel wat nadelige gevolgen te hebben, waardoor de situatie alleen maar verergert. Ook zijn er onderlinge verschillen: het kweken van tonijn is bijvoorbeeld heel wat minder aangewezen dan het kweken van oesters.
Men voorspelt dat de visteelt binnen enkele jaren de veeteelt gaat inhalen in omvang, waardoor deze nadelen het milieu alleen maar meer parten gaan spelen.
Bewust kopen als consument
Aan heel wat aspecten die tot overbevissing leiden kan je als consument niets doen. Denk aan het slechte beheer van beleidsmakers en allerhande criminele praktijken. Toch heeft ook de consument impact in deze wereld van vraag- en aanbod.
Koop bewust vis. Hierbij hoort een gezonde interesse voor de vis die op je bord ligt. Waar komt die vis vandaan? Hoe werd hij gevangen? Hoeveel schade liep de omgeving op bij het vangen?... Lees steeds het etiket: hierop zou je wettelijk gezien alle informatie moeten terugvinden. Als je geen zin hebt om je te verdiepen in de visserij, let dan op het MSC-label of maak gebruik van de VISwijzer. Zo draag jij ook bij aan een duurzame visserij!
MSC-kwaliteitslabel
Het MSC-label is een initiatief van WWF en Unilever uit 1996. Ze riepen de Marine Stewardship Council of MSC in leven als onafhankelijke NGO die de actoren op de visserijmarkt aanzet om verantwoord te vissen en te verkopen zowel op milieu-, als sociaal als op economisch vlak.
De standaard van de MSC is het enige internationaal erkende evaluatie- en certificatieinstrument voor duurzame en milieuvriendelijke visvangst. De consument kan meer dan 240 producten met een MSC-kwaliteitslabel kopen in onder meer supermarkten over heel de wereld. Het betreft zowel verse, diepgevroren als gerookte en ingeblikte vis.
VISwijzer
Het meeste recente initiatief van het WWF in samenwerking met Stichting de Noordzee is de VISwijzer. Zo kunnen consumenten onmiddellijk zien of de vis afkomstig is van duurzame visserij of van destructieve visvangsten.
Meer info op Goedevis VISwijzer
