Notre Dame in Calais (Nord-Pas-de-Calais)
Na enige aarzeling stemden de monniken van de abdij van Saint-Bertin uiteindelijk in met de bouw van de kerk Notre-Dame, die in 1223 van start ging. Het gebouw, zoals het er vandaag de dag staat, is het resultaat van verschillende bouwcampagnes tussen de 13de en de 17de eeuw. Het waren de Engelsen die het bouwwerk voltooiden : ze breidden de kerk uit met een apsis en bouwden eveneens het transept, de traveeën van het koor en de klokkentoren.
Na enige aarzeling stemden de monniken van de abdij van Saint-Bertin uiteindelijk in met de bouw van de kerk Notre-Dame, die in 1223 van start ging. Het gebouw, zoals het er vandaag de dag staat, is het resultaat van verschillende bouwcampagnes tussen de 13de en de 17de eeuw. Het waren de Engelsen die het bouwwerk voltooiden : ze breidden de kerk uit met een apsis en bouwden eveneens het transept, de traveeën van het koor en de klokkentoren.
Deze kerk dankt al haar originaliteit aan de mengeling van stijlen, want het is wellicht de enige kerk op het Europese vasteland met invloeden van de Engelse Tudorstijl. Aan de buitenzijde lijkt de kerk op de kathedralen van Winchester, Rochester en Gloucester. Ze heeft geen schoormuren of steunbogen, in tegenstelling tot de meeste Franse kathedralen. Op de kruising van het schip en het transept staat een massieve toren waarop de klokkentoren is gebouwd, net als een vesting. Het geheel is een opmerkelijk staaltje van middeleeuwse architectuur. In 1691 bouwde Vauban, op verzoek van Lodewijk XIV, aan de noordzijde van het kerkschip een waterreservoir met een inhoud van 1.800 m³ om het regenwater onder aan het dak van de kerk op te vangen en aldus het nodige water te voorzien voor het garnizoen en voor de bevolking in geval van beleg of droogte. De muren zijn op sommige plaatsen tot 2 meter dik en de hoekstenen zijn 4 meter dik om weerstand te kunnen bieden aan projectielen. Vandaag de dag dankt deze kerk haar bekendheid aan het huwelijk dat er in 1921 werd voltrokken tussen Generaal de Gaulle en Yvonne Vendroux. De kerk ligt bovendien op de pelgrimsroute Via Francigena (Canterburry-Rome).
