Dolmabahçe in De Bosporus en de Gouden Hoorn (Istanbul)

Tot midden 19de eeuw regeerden de sultans over het Ottomaanse rijk vanuit het Topkapi-paleis in Sultanahmet. Toen hun rijk begon af te brokkelen, lieten ze Dolmabahçe bouwen aan de oever van de Bosporus. Ironisch genoeg nam juist Mustafa Kemal Atatürk zijn intrek in het paleis na de val van het sultanaat in 1923.
Het paleis van de overdaad is omgeven door een schitterende tuin en is overvloedig gedecoreerd met goud en marmer. Kitsch ten top, maar erg indrukwekkend. Er is een trap van baccarat kristal, parketvloeren van ebbenhout en een albasten hamam die op de Bosporus uitkijkt. De audiëntiezaal is 2000 m² groot en in de 36 meter hoge koepel hangt een kroonluchter van Waterfordkristal geschonken door koningin Victoria.
De voornaamste reden waarom het paleis wordt bezocht is echter het kamertje waar Atatürk zijn laatste levensadem uitblies. Hij vestigde zich in het kolossale paleis in 1927 en overleed er in 1938. Alle klokken in het Dolmabahçe staan stil op 09.05 uur, het tijdstip van zijn dood.
Er zijn drie tarieven: één voor een bezoek aan het paleis, een ander voor een bezoek aan de harem en een derde voor een gecombineerd bezoek. Ook om foto’s te maken moet je bijbetalen.