Met twaalf perrons en 40.000 reizigers per dag behoort het Sint-Pietersstation tot de drukste treinstations van België. Hier passeren alle belangrijke spoorlijnen tussen de kust en de belangrijkste Belgische steden, Brussel en Antwerpen. Vanuit Gent zijn dan ook verbindingen voorzien naar zowat alle hoekjes van het land en de buurlanden.
Behalve voor nationaal en internationaal verkeer is het Sint-Pietersstation ook een belangrijk knooppunt voor lokaal transport. Er rijden meer dan dertig streekbussen en alle vier de Gentse trams houden hier halt. Omwille van de hoeveelheid aan bussen en mensen heeft het station bij autobestuurders een ietwat kwalijke reputatie, maar fietsers voelen zich er steeds meer als vissen in het water. Treinreizigers die uit Brussel in Gent aankomen, zullen meteen begrijpen waarom. Het aantal stallingen dat aan de achterkant van het station is geplaatst is werkelijk indrukwekkend. Maar ook aan mensen die geen fiets bezitten is gedacht: bij Max Mobiel, het fietspunt van het station in de Voskenslaan, kan je fietsen huren, is er een pendelbus voor fietsers en zelfs een fietskoerierdienst.
Behalve een verkeersknooppunt is het Sint-Pietersstation echter ook een historisch monument. Het werd ingehuldigd in 1913 ter ere van de Wereldtentoonstelling, die dat jaar in Gent doorging. Opvallend kenmerk is de klokkentoren, die enkele jaren terug dreigde in te storten. Het gebouw maakt sinds 2006 deel uit van een groots opgezet vernieuwingsproject, dat in 2014 moet afgewerkt zijn.
