Sint-Lambertuskerk in Düsseldorf (Nordrhein-Westfalen)

Waarschijnlijk is de Sint-Lambertuskerk het oudste gebouw van Düsseldorf. De geschiedkundige opschrijving van het gebouw gaat terug naar het jaar 1159, maar de oorsprong van het kerkgebouw ligt verder terug in de tijd. Op de plaats van de huidige kerk stond eerder een romaanse hofkapel die in 1209 tot parochiekerk werd verheven.

In het jaar 1288 werd op de plaats een collegiaal stift opgericht. In hun pogingen om Düsseldorf uit te bouwen tot residentie en bedevaartsplek droegen Hertog Willem II van Berg en zijn gemalin Anna in belangrijke mate financieel bij aan het stift. Het hertogelijk paar zorgde voor de salariëring van de geestelijken en liet de kerkschat met belangrijke relieken verrijken. Daaronder bevonden zich de beenderen van de heilige Apollinaris, die men uit Remagen liet overbrengen.

In 1394 werd de drieschepige hallenkerk in de stijl van de baksteengotiek voltooid. Op de fundamenten van de romaanse voorganger bouwde men het koor. Met de bijzetting van Willem V van Kleef († 5 januari 1592) nam de stiftskerk de functie van hertogelijke grafkerk over van de dom van Altenberg.

De opgelopen schade bij een storm in 1606 en beschadigingen van de kerk door een explosie van een nabijgelegen kruittoren leidden tot noodzakelijke restauraties. Het hoogaltaar, de vier nevenaltaren, de kansel en het biechtgestoelte werden in de jaren 1691–1698 geplaatst.

In 1613 bevestigde de landsheer, paltsgraaf en hertog Wolfgang Willem in de Lambertuskerk, destijds nog de hofkerk van het huis Gulik-Berg, plechtig zijn bekering tot het katholicisme, om zo met steun van de Katholieke Liga in de Gulik-Kleefse Successieoorlog zijn aanspraken op het heerschap veilig te stellen.

Een brand in 1815 noodzaakte tot vernieuwing van de torenspits. Hierbij werd vers en vochtig hout gebruikt, waardoor de toren spontaan een gedraaide spits kreeg. Toen als gevolg van de schade van de Tweede Wereldoorlog het dak opnieuw vernieuwd werd, bouwde men naar de wensen van de bevolking de toren opzettelijk weer gedraaid. Men spreekt daarom tegenwoordig over de scheve toren van Düsseldorf. Een volksverhaal vertelt, dat de duivel in een woedeaanval de kerktoren verdraaide bij een poging de kerk af te breken.

Het nieuwe westelijke portaal uit de jaren 50 is een werk van de beeldhouwer Ewald Mataré.