Olne maakte deel uit van het graafschap Dalhem. Ten gevolge van het Partagetractaat kwam het dorp in 1661 toe aan de Republiek der Verenigde Nederlanden, als meest zuidelijk gelegen enclave van het generaliteitsland Staats-Overmaas. De interesse van de Republiek voor dit dorp was niet vreemd aan het feit dat er zich een protestantse gemeente bevond. Als zodanig beschikte 'Holland' gedurende een periode van meer dan 120 jaar, midden in de huidige Belgische provincie Luik, over een stukje grondgebied dat tot aan de Vesder reikte. Pas in 1785 met het Verdrag van Fontainebleau werd deze wel erg zuidelijk gelegen Hollandse enclave afgestaan aan de Oostenrijkse Nederlanden.
Olne werd een gemeente op het eind van het Ancien Régime. In 1822 werd de buurgemeente Mont-Hadelin opgeheven en bij Olne gevoegd.
