De vroegste geschiedenis van Andenne begint al bij de Neanderthalers, waarvan in 1993 overblijfselen zijn gevonden in een grot nabij Sclayn. In Thon-Samson (ongeveer 7 km ten westen van Andenne) bevond zich een laat-romeinse burcht. Ten oosten daarvan werden grafvelden uit de late 4e tot het midden van de 6e eeuw gevonden, waarvan vele met wapens.[1]
In de Frankische tijd stichtte de Heilige Begga (±620-693), dochter van Pepijn van Landen, er de abdij van Andenne, waaruit zich later een machtige kapittel ontwikkelde. In de nabijheid van het klooster ontstond de stad Andenne. In 1151 vond de Slag bij Andenne plaats tussen prins-bisschop Hendrik van Leyen van Luik en abt Wibald van Stavelot.
Gedurende de middeleeuwen was Andenne bekend vanwege de keramiekproductie, waarvoor de lokale leem (blanche derle genoemd) zeer geschikt bleek. In de 18e eeuw werden er kleipijpen vervaardigd.
Andenne was één van de plaatsen in België, waar het Duitse leger zich aan het begin van de Eerste Wereldoorlog te buiten ging aan buitensporig geweld tegen de burgerbevolking. Op 21 augustus 1914 werden in Andenne 218 burgers gefusilleerd.
Een klein kerkhof aan de oever van de Maas, nabij het centrum, herinnert hieraan. Het Franstalige opschrift op zijn gedenksteen is bijzonder: Aan onze medeburgers, lafhartig vermoord door de Teutoonse horden, op de 21ste augustus 1914. De Duitse bezetter van 1940-1945 accepteerde zulke teksten niet, met als resultaat dat de teksten op veel vergelijkbare Belgische oorlogs- en grafmonumenten in 1940-1945 zijn geneutraliseerd.
