Sint-Pieters-en-Pauluskerk in Mechelen (Scheldeland: Denderstreek en Rupel)

De barokkerk is van de architect-jezuïet, Antoon Losson en is gewijd aan Ignatius van Loyola en Franciscus Xaverius.

De jezuïeten vestigden zich vanaf 1580 in Mechelen. Toen de orde in 1773 werd opgeheven werd de kerk vanaf 1778 parochiekerk ter vervanging van de later afgebroken Sint-Pieterskerk die aan de overkant van het plein stond. Resten van deze kerk zijn nog te zien in een gevel in de Korte Maagdenstraat. Officieel heet de kerk dan ook Kerk van de H.H. Apostelen Petrus en Paulus op visitatie bij de Heilige Ignatius van Loyola en de Heilige Franciscus Xaverius. Matthias Hovius die later benoemd werd tot aartsbisschop van het bisdom Mechelen was hier een tijdlang kapelaan en pastoor.

De kerk werd door de Fransen eind 18e eeuw ingericht als tempel van de Rede. Het concordaat van Napoleon stelde ze vanaf 25 april 1802 opnieuw open voor de erediensten.

De ingewanden van Margaretha van Oostenrijk zijn hier terug te vinden in het hoogkoor.