Stadhuis in Kortrijk (Leiestreek)

Reeds in de 14de eeuw bezat Kortrijk een stadhuis (scepenhuus), dat echter na hun overwinning te Westrozebeke in 1382 door de Fransen volledig werd afgebrand. Tijdens een recente renovatie werden bovendien nog oudere resten van een bakstenen gebouw uit de 13de eeuw teruggevonden. In 1393 verwoestte een brand het heropgebouwde stadhuis. Van het hooggotische gebouw uit 1420 zijn alleen de spitsbogen in de hal beneden en op de verdieping overgebleven.
Het huidige stadhuis, waarvan de kern zeker teruggaat tot 1418, werd omstreeks 1520 in een gotisch-renaissance overgangsstijl opgetrokken en aanzienlijk vergroot. De voorgevel was verguld en met polychromie versierd (zoals nu nog het stadhuis van Brussel). De beelden van de profeten in de nissen werden in 1526 vervangen door die van de voornaamste Graven van Vlaanderen. Het stuk voorgevel dat in 1616 werd bijgevoegd bleef in dezelfde stijl. Van het einde van de 17de eeuw en gedurende de hele 18de eeuw onderging de gevel allerlei veranderingen en zelfs verminkingen. Zo stond de Kortrijkse schandpaal tegen de gevel van het stadhuis. In 1807, tijdens de Franse Revolutie, werden de beelden en baldakijnen uitgebroken en de gehele gevel werd in overeenkomst met de tijdgeest volledig effen afgewerkt. Omstreeks 1850 werd de gevel op een niet al te gelukkige wijze hersteld. Reeds tijdens de uitvoering van de werken werd de degelijkheid en de kunstwaarde van deze restauratie betwist. De beelden van de twaalf Vlaamse graven werden in 1872 teruggezet in de nissen. De schepenzaal werd in 1875 gerestaureerd en door koning Leopold II en koningin Maria-Hendrika ingewijd. In 1934 kwam de historische raadzaal aan de beurt.
In 1938 werden de eerste plannen opgemaakt voor een restauratie in de stijl van de 16de eeuw. De restauratiewerken werden uiteindelijk onder leiding van Luc Viérin uitgevoerd eind jaren 1950 en duurden van 1958 tot 1961. Op zondag 8 juli 1962 kwamen Koning Boudewijn I en Koningin Fabiola het gerestaureerde stadhuis inwijden.
Ondanks de erkertorentjes, de hogels en kruisbloemen boven de vensters, de beeldnissen met de hoge baldakijnen en het dakruitertje, heeft het geheel een horizontalistische uitstraling.