De vroegste sporen van de kerk zijn te dateren in de Middeleeuwen. Het was de enige kerk in Roeselare. In 1488 was er een stadsbrand, en gezien de meeste huizen uit hout waren en vlakbij de kerk stonden, was die vrij verwoestend. Ook de kerk werd niet gespaard. Het grootste deel werd herleid tot puin. De oorzaak van de brand waren trouwens Oostenrijkse troepen die de opstand tegen het centraliserende gezag van Maximiliaan wilden vergelden. Maximiliaan was gevangengenomen in Brugge en Filips van Kleef had die opstand geleid. Van Kleef, de heer van Roeselare (en Wijnendale), gaf opdracht de kerk te herbouwen. In 1497 werd de eerste steen gelegd. De laatgotische kerk werd voltooid in 1504. De spitse toren was 91 meter hoog. In 1735 echter begaf de hoge toren het onder de wind. De spits waaide eraf en werd vervangen door een klokvormige toren. De kerkfabriek besliste in 1850 de kerk uit te breiden. De gebouwen die in de volgende 4 jaar werden opgetrokken zijn echter in 1968 afgebroken. Zo verkreeg de kerk de omvang die ze nu heeft.
