Tanneke Sconyncx ( beeld ) in Tielt (Brugse Ommeland)

Tanneke Sconyncx (Anna De Coninck?) werd rond 1560 geboren in Gottem, een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en heden een deelgemeente van de stad Deinze. Beschuldigd van hekserij overleed ze in 1603 tijdens een folterbeurt die vier dagen en nachten duurde.

Tanneke was ongeveer vijftig jaar gehuwd met Thomas Vandermeulen en moeder van vier kinderen, waarvan twee de huwbare leeftijd (23j)bereikt hadden. Zij was eigenaar van de hoeve die ze samen uitbaatten. Ten gevolge van dorps- en burenruzies werden over haar geruchten van hekserij verspreid. Op advies van haar neef Hubrecht Meganck, baljuw van de heerlijkheid Ter Beke te Gottem en van een advocaat, startte zij de gerechtelijke purge - procedure om zich te zuiveren van alle verdachtmakingen.

Dit gebeurde onder meer door publicatie door aanplakking aankondigende dat eenieder die gronden had om haar van hekserij te beschuldigen dit mocht melden. Uiteindelijk werd op een zeer bedenkelijke manier een zeer zwak feit ingediend tegen haar. Daar zat baljuw Meganck op te wachten, want daarmee kon een proces met inhechtenisneming en ondervraging gestart worden.

Daaraan voorafgaand had Tanneke zich laten onderzoeken op hekserij door de pastoor. Voor alle zekerheid nam ze ook haar dochter mee zodat die nooit met dezelfde smaad overladen zou worden. De pastoor onderzocht moeder en dochter op mogelijke duivelstekens. De dochter werd uitgekleed maar Tanneke liet niet toe dat de pastoor met haar alleen was in de sacristie. De pastoor verklaarde moeder en dochter vrij van hekserij.

De baljuw had ondertussen zijn zinnen op Tanneke gezet en toen die niet inging op zijn avances nam hij wraak. Hij zocht belastende getuigen en startte een procedure wegens hekserij tegen Tanneke. De typische beschuldigingen van alle heksenprocessen kwamen naar boven: Tanneke zou een toverpoeder bezitten, ze had een paard ziek gemaakt en de baljuw zei dat ze een pact met de duivel had gesloten omdat ze door getuigen op de heksensabbat was gezien.

Op kerstavond 1602 werd Tanneke opgesloten in de gevangenis van Tielt, op de hoek van de Hoog- en de Sint-Jansstraat. Zij ontkende alle aantijgingen en verklaarde dat de baljuw wraak wilde nemen wegens haar seksuele afwijzing, dat hij uit was op haar geld en haar goederen. In de Tieltse hallentoren werd Tanneke onderzocht op duivelstekens. Ze werd er gefolterd door de Gentse beul Baudewijn Waelspeck. Tanneke beklaagde er zich over dat de beul haar 's nachts met een bijtend zuur littekens had toegebracht die hij 's anderendaags als duivelstekens aanwees.

Ondanks haar enorme weerstand bekende Tanneke uiteindelijk alles wat men haar ten laste legde, ook de seksuele omgang met de duivel 'die een koud aanvoelende penis had waaruit geen sperma kwam'. Na de foltering trok ze alle bekentenissen weer in, wat leidde tot nieuwe pijnigingen. De marteling duurde van 23 mei tot 2 juni 1603. Tijdens de laatste foltering, die vier dagen en nachten had geduurd, bezweek Tanneke. Salomon Marcx, een chirurgijn uit Tielt, verklaarde op medische gronden dat Tanneke niet gestorven was aan haar verwondingen maar dat het de duivel was die haar nek had gebroken. De baljuw kon een proces met veroordeling forceren en verrijkte zich met een deel van haar bezittingen.

Omdat ze geen vergiffenis had gevraagd voor haar zonden werd Tanneke in ongewijde grond begraven in haar geboorteplaats Gottem, dicht bij een vijver die nog altijd heksenput wordt genoemd.