Het Albertinumklooster is een voormalig dominicanenklooster in Nijmegen. Het werd in de jaren 1930 gebouwd als studiehuis voor de Orde van de Dominicanen. Het gebouw heeft een bijzondere, zeshoekige plattegrond en is aangewezen als rijksmonument nummer 508798. Tegenwoordig is het in gebruik als bedrijfsruimte en voor studentenhuisvesting.
Het klooster heeft de uitstraling van een burcht, maar in plaats van natuursteen is ruw metselwerk gebruikt voor het onderste deel van de muren. De trappenhuizen hebben de vorm van kasteel-achtige, ronde torens. De lange gangen van het gebouw hebben glas-in-loodramen.
In het oorspronkelijke ontwerp was de buitentuin ontworpen in harmonie met het kloostergebouw, maar dat ontwerp is nooit uitgevoerd.
Het Albertinumklooster kende twee bekende bewoners: de theoloog Edward Schillebeeckx, die er een van zijn belangrijkste boeken schreef en, tot de jaren 1970, de oud-rector magnificus van de Nijmeegse universiteit prof. mag. dr. Jan van der Ploeg O.P.. Door de polarisatie binnen het klooster zag deze laatste zich gedwongen op zichzelf te gaan wonen. In 1994 besliste het bestuur van de Orde der Dominicanen het pand te ontruimen en te verkopen wegens een gebrek aan roepingen.
