De eerste bouw van de kerk dateert uit het jaar 1173. De kerk is genoemd naar Liudger, de stichter van de stad Münster.
In de 2e helft van de 12e eeuw groeide het stadsgebied van Münster naar zuidelijke en oostelijke richting. In het gebied van de stadsuitbreiding werden nieuwe kerken gebouwd. Voor de zuidelijke uitbreiding werd dat de Sint-Liudgerkerk. De bouw van de kerk werd voltooid rond het jaar 1220. Nadat de kerk bij een stadsbrand in 1383 ernstige schade had opgelopen, werd de kerk in gewijzigde vorm herbouwd. Het in eerste instantie relatief kleine koor werd vervangen door een groter en hoger koor. Als gevolg hiervan werd ook het dak hoger en moest men de vieringtoren eveneens verhogen. De twee verdiepingen tellende vieringtoren met romaanse vensters kreeg een extra verdieping in gotische stijl. Daarboven kwam nog een verdieping met open traceringen en pinakels. De twee westelijke torens van de kerk vielen ook ten prooi aan de brand, maar werden pas in 1876 weer toegevoegd.
De kerk heeft twee toegangsportalen. Het zuidelijke portaal is de normale toegang en heeft boven de dorpel een inschrift uit het jaar 1537. Het inschrift luidt: "V.D.M.I.E Anno Domini 1537" (Verbum Domini Manet In Aeternum Anno Domini 1537). Het inschrift heeft betrekking op de eerste brief van Petrus, vers 25, en betekent: "Het Woord van de Heer blijft in eeuwigheid". Dit was destijds een protestantse leuze. Het bijzondere aan het inschrift is de datum 1537, want in 1535 was Münster na een kort reformatorisch intermezzo onder Bernhard Rottmann en de daarop volgende heerschappij van de Wederdopers weer katholiek geworden. Het westelijke portaal wordt slechts bij bijzondere vieringen gebruikt. Sinds 1861 heeft het portaal een tympanon met een tronende Liudger in het midden, omgeven van de Friese heilige Heriburg van Nottuln en de Fries-Groningse bard Bernlef, die door Liudger werd genezen van zijn blindheid.
De Liudgerkerk is het eerste bouwwerk van het op meer plaatsen in Münsterland voorkomende type van de zogenaamde trappenhallenkerk.
