Aan het einde van de 19e eeuw, na een verblijf in het Verenigd Koninkrijk, wilde de Catalaanse industrieel Eusebi Güell i Bacigalupi bij zijn terugkomst in Barcelona een tuinstad voor de Catalaanse burgerij op de terreinen van het landgoed Can Muntaner de Dalt die hij in 1899 had aangekocht, bouwen. Hij gaf de opdracht voor dit project: een zestigtal woningen met tuinen en al de bijkomende noodzakelijke dienstgebouwen aan Gaudí. In 1914 werden de werken stopgezet waarna het project nooit afgemaakt is.
Van de voorziene woningen werden er slechts twee gebouwd (naast de oude woning van het landgoed, eigendom van Güell zelf, die reeds bestond): die van de geneesheer Trias i Domènech en het huidige huismuseum van Gaudí, dat moest dienen als voorbeeld om potentiële kopers aan te trekken. Deze modelwoning, ontworpen door de architect Francesc Berenguer i Mestres, gebouwd door de aannemer Josep Pardo i Casanovas en ontworpen door Gaudí zelf werd gebouwd tussen 1903 en 1905. Het werd te koop aangeboden, maar werd niet verkocht.
In 1906 werd het aangekocht door Gaudí waarna hij er met zijn vader en nicht ging wonen. Zijn vader is datzelfde jaar overleden en zijn nicht in 1912. Vanaf toen leefde Gaudí er alleen tot eind 1925, wanneer hij verhuist naar de loge-werkplaats van de tempel van de Sagrada Família, enkele maanden voor zijn dood in 1926. De architect schenkt het huis aan de Vereniging van de Tempel van de Sagrada Família die het op haar beurt weer verkoopt aan het echtpaar Chiappo Arietti. In 1960 koopt de Vereniging van de Vrienden van Gaudí het huis van de nakomelingen van het echtpaar om er een museum van te maken. Drie jaar later wordt Casa Museu Gaudí officieel geopend. Vanaf dat moment tot zijn dood in 2008 is Josep Maria Garrut de directeur van het museum geweest. In 1992 werd het huis aan de Stichting van de Bouwvereniging van de Expiatorische Tempel van de Sagrada Família afgestaan.
