De westelijke uitbreiding van Oostende tijdens de tweede helft van de 19de eeuw, na het slopen van de omwallingen, schiep nood aan een nieuwe parochiekerk. Deze kwam in 1889 in een voorlopig gebouw aan de Sint-Petersburgstraat (de latere Leon Spillaertstraat). Op die gronden werd later het Koninklijk Atheneum gebouwd.
Vanaf 1897 werd de definitieve kerk gebouwd naar plannen van de stadsarchitect Auguste Verraert. Ze werd in 1901 ingewijd. Het is een driebeukige kerk met transept en westertoren in neogotische stijl. De bouwmaterialen zijn arduin en baksteen. Speciaal is dat de torenspits ook in baksteen is opgetrokken.
De timpanen van het hoofdportaal en van de twee zijportalen zijn versierd met basreliëfs van Pieter Braecke. Het betreft episodes uit het leven van de Heilige Jozef.
De kerk ligt op een vanuit urbanistisch standpunt strategische plaats: ze is van ver te zien vanuit de voorliggende Rogierlaan, en de achterliggende Edith Cavellstraat.
