tuinieren en genieten
plantengids
kind & tuin
gazon
tuinieren
InfoTalia  >  tuin  >  Rozen

Authentieke bloemenpracht met oude rozen

Oude rozen zijn terug trendy! Ze bloeien slechts één keer per jaar maar dan wel veel uitbundiger dan moderne. Bovendien vormen het beter ogende en gezondere struiken. Breng een vleugje romantiek in je tuin en plant oude rozen!

Tot eind 18de eeuw
Oude rozen zijn rozen die tot het einde van de 18de eeuw in tuinen werden aangeplant. Daarna ontwikkelde men de moderne rozen die meerdere keren per jaar bloeien. De oude rozen zelf ontwikkelden zich uit de wilde roos en zijn dus honderden jaren oud, sommige zelfs duizend. Aangezien ze zo'n lange periode wisten te overleven, zijn het heel sterke rozen, die amper last hebben van ziektes. Alleen meeldauw kan hen nog parten spelen.

 

Voordelen

Oude rozen bieden tal van voordelen ten aanzien van de moderne kruisingen:

  • Ze vragen minder aandacht dan moderne rozen en zijn dus gemakkelijker te verzorgen.
  • Ze zijn beter bestand tegen ziektes.
  • De geuren die ze verspreiden zijn sterker en ze ruiken beter.
  • De bloemen hebben heel zuivere en zachte kleuren.
  • De knoppen en bloemen zijn veel boller en voller qua vorm: veel meer kroonblaadjes, kleinere bloemblaadjes in het midden van de komvormige bloem, en dubbele bloemen.
  • De vorm van de bloemen is in elk stadium mooier dan die van moderne rozen.
  • De plant op zich vormt een mooie dichte, bossige heester i.p.v. een lage struik met enkele rechtopstaande takken, omdat oude rozen meer energie in de hele plant kunnen steken.
  • Ze bloeien veel uitbundiger dan moderne rozen.
  • Ze kunnen, afhankelijk van het soort, anderhalve tot twee meter hoog worden.

Nadelen

De nadelen van oude rozen zijn eerder beperkt:

  • Ze bloeien slechts één maand per jaar oftewel één keer per jaar.
  • Ze zijn verkrijgbaar in een beperkt aantal kleuren, met name gradaties van wit tot roze en van bruinrood tot paars.

We werpen ten slotte nog een blik op drie groepen die behoren tot de oude rozen:

 

Gallicarozen

Het is erg plausibel dat de gallicaroos de oudste onder de oude tuinrozen is. De Grieken en Romeinen kweekten de gallicaroos al. Van Zuid-Europa verspreidde ze zich naar Centraal- en later ook West-Europa.  Vanaf de 17de eeuw ontwikkelde men nieuwe variëteiten van de gallicaroos in Engeland, daarna Nederland en later Frankrijk.

 

Deze kleine rozenstruik wordt ongeveer een meter hoog en draagt veel opgaande uitlopers en slanke takken. Prik je niet aan de kleine doorns, want deze draagt de gallicaroos overvloedig. Ze hebben slechts een minimum aan verzorging nodig, zo sterk is deze oude roos.

 

Damascenerrozen

Ook dit is een zeer oude groep rozen, die in groten getale gekweekt werden door de Perzen. Kruisvaarders zouden de damascenerroos vanuit het Midden-Oosten meegenomen hebben naar Frankrijk.

 

In vergelijking met gallicarozen zijn damascenerrozen groter dan gallicarozen - zo’n anderhalve meter hoog -  met nog meer en grotere doorns. Deze elegante rozen zijn meestal helderroos van kleur en ze geuren bijna allemaal heerlijk.

 

Albarozen

Nog een roos uit de klassieke Oudheid is de albaroos. De Romeinen namen haar mee naar Engeland. Een echte boom kende de plant tijdens de middeleeuwen. In die periode werd ze op grote schaal gekweekt, als plant op zich, maar vooral als geneesmiddel. 

 

Deze ‘boomrozen’ van een kleine twee meter hoog dragen delicate bloemen in witte tot roze kleurtinten. Zelfs in halfschaduw groeien albarozen erg goed. Ze doen het ook goed als border of haag. Het zijn erg sterke rozen die amper verzorging nodig hebben en bestand zijn tegen haast alle ziektes.


© InfoTalia.com | Privacy Policy | Cookie Policy

HOME

tuinieren

plantengids

gazon

kind & tuin