De eerste kennismaking tussen een organisatie en jezelf verloopt via je sollicitatiebrief. Als je een kanjer van een curriculum kan voorleggen, volstaat een matige brief nog wel om uitgenodigd te worden. Maar dat is niet altijd het geval, dus besteed je best wat zorg aan een goede sollicitatiebrief.

Structuur
Zet eerst een goede structuur uit. Deel je brief in alinea’s in en geef per alinea een antwoord geeft op de volgende vragen:

• Wat heeft ervoor gezorgd dat je nu solliciteert? (aanleiding)
• Waarom solliciteer je voor deze job en dit bedrijf? (motivatie)
• Waarom moet men jou aannemen? (kwaliteiten)
• Hoe zou je willen dat de lezer van je brief met jou contact opzoekt? (verdere verloop)

Knippen/plakken
Pen geen clichéformuleringen over uit voorbeeldbrieven. Zo stijg je echt niet uit boven de grijze massa. HR-medewerkers lezen zo veel sollicitatiebrieven; ze merken onmiddellijk of je brief al dan niet orgineel en persoonlijk is. Om nog maar te zwijgen van de stijlbreuk die zo’n geleend zinnetje kan veroorzaken.

Spreek de ontvanger persoonlijk aan. Een brief gericht aan ‘mevrouw, meneer’ is duidelijk een standaardbrief die je overal naartoe stuurt. Probeer te achterhalen aan wie de brief gericht moet worden.

Standaardbrieven zeggen trouwens iets over je inzet en je motivatie. Veel moeite en tijd wil je blijkbaar niet steken in je brief. Interesseert de job je eigenlijk wel?

Je kwaliteiten in de verf
Besteed vooral aandacht aan het beschrijven van je persoonlijke kwaliteiten. De recruteerder moet het gevoel krijgen dat je meer te bieden hebt dan de anderen. Een eigenschap als organisatietalent is weinigzeggend, als je het niet kan staven. Illustreer je kwaliteiten dus met een beknopt voorbeeld.

Bescheidenheid
Sollicitanten willen zichzelf verkopen en doen er vaak een schepje bovenop. Dat mag gerust, maar overdrijf niet. Later zal je alles wat je beweert, waar moeten kunnen maken.

Recruteerders weten dat ook en lezen de brieven meestal met een korreltje zout. Meer nog, personeelschefs blijken bescheiden sollicitanten lager in te schatten. Sollicitanten die pretentieloos spraken van enige computerkennis werden meer argwanend bekeken dan zij die spraken van een heel goede kennis. Personeelschefs leken te denken dat de eersten amper een computer van dichtbij hadden gezien. Wees dus niet te bescheiden.