Deze zuurstofplant plaatst men zowel in vijvers, als in aquaria voor het welzijn van de waterfauna en -flora. Wij leggen je het verschil uit tussen brede, smalle, gekroesde en Zuid-Amerikaanse waterpest.
Multifunctionele vijverplant
Waterpest is een snelle groeier. Hij wortelt zich in de vijverbodem, al heeft hij geen echt wortelgestel. In de plaats kan de waterplant veel kleine, aparte worteltjes aanmaken op elke knoop. De vertakte bloemstengels dragen heel kleine, dicht op elkaar groeiende blaadjes.
Waterpest doet uitstekend dienst als zuurstofplant, als waterreinigende plant - i.c. minder algen in het water - en als schuilplaats voor insecten. Daarnaast gaat hij verzuring tegen, indien hij voorkomt in grote hoeveelheden.
WaterPEST?
Aanvankelijk was waterpest niet inheems; tijdens de eerste helft van de 19de eeuw werd hij vanuit Noord-Amerika ingevoerd in Europa. De zuurstofplant bleek het hier zo naar zijn zin te hebben dat hij is beginnen boomen... Hij verspreidde zich razendsnel, met verstopte watergangen als gevolg. Geen wonder dat men indertijd van pest sprak.
Soorten waterpest
Wij stellen je vier soorten waterpest voor. Bedenk dat deze planten sterk beïnvloed worden door licht en voedingsstoffen, wat zich ook zal uiten in het uiterlijk van de planten.
-
Brede waterpest (Elodea canadensis)
Deze variant komt tegenwoordig van nature in onze streken voor en is dan ook winterhard tot -5°C. De stengels dragen dichte, lancetvormige en afgeronde blaadjes die net de waterlijn bereiken.Ondanks de naam kan je de blaadjes niet echt breed noemen: in afmetingen verschillen ze slechts één millimeter in dikte van smalle waterpest, de lengte is exact hetzelfde, namelijk 2 centimeter. In juni en juli komen kleine witte bloempjes te voorschijn. Plant brede waterpest op een diepte van 20 centimeter in zon of halfschaduw. Dieper kan, tot een maximum van 60 centimeter, maar dan zal hij gemakkelijker afbreken door de lange, dunne stengels die hij dan vormt. Bovendien neigt hij in dat geval tot woekeren. Deze waterpest heeft een voorkeur voor basisch water. In het voorjaar knip je de planten af, waarna ze opnieuw uitlopen.
-
Afrikaanse of gekroesde waterpest (Lagarosiphon major)
Deze Zuid-Afrikaanse soort groeit niet van nature in onze streken, toch kan hij hier overwinteren, althans als je hem in oktober op een diepte van 80 centimeter plant. Wel moet je hem in april verplaatsen naar een diepte van 30 centimeter, wil je dat er in augustus witte bloempjes aan komen met een geel hartje. De plant steekt dan slechts enkele centimeters boven het wateroppervlak uit. De stevige, brede bladeren die krullen, houden van schaduw of halfschaduw.
-
Argentijnse of Braziliaanse waterpest (Egeria densa)
Dit is Zuid-Amerikaanse waterpest die je - net zoals de Afrikaanse waterpest - in de winter dieper moet plaatsen omdat hij anders niet winterhard is. De kleine blaadjes kan je vergelijken met die van brede waterpest, maar dan met een spitse top. Eén nerf loopt over het hele blad. Deze variant gebruikt men ook vaak in aquaria.
Waterpest vermeerderen
Waterpest plant zich ontzettend snel voort. Het volstaat een stuk af te breken en dat men een elastiek vast te maken aan een steen. Gooi de steen vervolgens in de vijver: het stuk waterpest maakt dan wortels aan en vormt een nieuwe plant.
Als je waterpest uitdunt, heb je dus eigenlijk massa’s nieuwe planten te geef. Misschien kan je er een andere vijverliefhebber een plezier mee doen.
Om af te sluiten: wist je trouwens dat vissen die lijden aan verstopping, speciaal van de jonge blaadjes van waterpest eten, omdat die een laxerende werking hebben?
