Aanstaande moeders betrappen zich er wel eens op dat ze tegen hun buik praten. Daar schrikken ze even van. Sommigen voelen zich dan een beetje idioot. Toch is daar geen reden voor. Terwijl men vroeger dacht dat de baby in de buik wel ‘leefde’ maar niets ‘beleefde’, is dat vandaag toch anders. Men gaat ervan uit dat contact maken met je buikbaby niet alleen mogelijk, maar ook nuttig is.
Dat je baby zich in je buik lichamelijk ontwikkelt, valt duidelijk te zien. Je buik wordt dikker en op echografieën bij de gynaecoloog zie je je baby evolueren. Maar dat je kind ook een psychisch leven leidt, zelfs in je buik al, is even wennen. Toch, als je stelt dat een psychisch leven gelijkstaat met ‘gewaarworden en reageren’, kan je er niet van onderuit dat dit ook geldt voor een ongeboren baby. Na de zevende maand zijn de zintuigen immers volledig ontwikkeld. Dat je je baby later in de zwangerschap ook voelt reageren bij abrupte handelingen of geluiden, is daar nog een bewijs van.
Aanraken Contact hebben met je baby via aanrakingen, heet zwangerschapshaptonomie. Er bestaan zelfs cursussen voor die jij en je partner samen kunnen volgen. Het is een van de beste manieren om je partner echt te betrekken bij de zwangerschap en de ontwikkeling van de baby in de buik. Zo zal ook bij hem het besef doorsijpelen dat hij vader wordt. Door je buik regelmatig aan te raken, kunnen jullie het kind laten weten dat het welkom is en dat het bij jullie veilig is. Gebeuren er abrupte geluiden of handelingen, dan kan je de baby geruststellen door zacht over je buik te wrijven of je handen onder je buik te houden en het kind als het ware op te tillen. Met de aanrakingen kunnen jullie het kind ook leren kennen. Je zult immers meteen merken of de baby graag reageert op je aanrakingen. Buikbaby’s die veel en heftig reageren, zijn later vaker temperamentvoller. Rustige buikbaby’s kijken later veeleer de kat uit de boom. Voorts leer je in een dergelijke cursus omgaan met de pijn tijdens de weeën door je te concentreren op jezelf en op je baby. Ademhalingstechnieken leer je er echter niet, daarvoor dient een normale bevallingscursus.
Spelen Als je kind goed reageert op jouw aanrakingen, zo ongeveer vanaf de 27ste week, kan je er echt mee gaan spelen. Wanneer je voelt dat je baby wakker is en dus actief, kan je rustig gaan liggen en je handen op je buik leggen. Hij kan er dan echt naartoe komen ‘zwemmen’ om zich tegen je warme handen aan te vleien. Op dat moment kan je je handen elders leggen, waardoor hij weer meebeweegt. Zo ontstaat een eerste communicatie met je buikbaby. Langzamerhand zal je ook voelen wat je kindje niet leuk vindt. Abrupte aanrakingen en porrende vingers bijvoorbeeld. Dan zal je baby zich opkrullen of ‘wegzwemmen’. Leer te ‘luisteren’ naar hoe hij reageert op welke beweging. Je zal zien: oefening baart kunst.
Wiegen Je kind in je buik wiegen is een andere manier om contact met hem te hebben. Dat kan hem ook geruststellen. Om je baby te wiegen in je buik, hoef je gewoon rustig te gaan zitten en diep in en uit te ademen. Door de bewegingen van je longen op je baarmoeder ontstaat een schommelbeweging. Je kan de wiegbeweging ook versterken door je buik wat mee te bewegen. Daar worden jullie gegarandeerd beiden kalmer van.
Praten De oortjes van je baby zijn vanaf de 21ste week al goed ontwikkeld. Vanaf dan hoort hij wat er rondom zich gebeurt. Zijn gehoor, dat altijd wat gedempt zal blijven door het vruchtwater, zal eerst je hartslag herkennen, dan komen de geluiden die je darmen maken en stilaan zal hij ook je stem herkennen. Daarna komen de stemmen van je partner, van je eventuele andere kinderen en zelfs de geluiden van je huisdier. Door regelmatig tegen je kind te praten, zorg je er dus voor dat je kind je stem na zijn geboorte meteen herkent en hij met jou een sterke vertrouwensband heeft. Ook voor je partner is het dus interessant om af en toe iets tegen je buik te zeggen. En muziek? Ook dat kan een kind herkennen. Na de bevalling wordt het zelfs rustiger van nummertjes die het regelmatig heeft gehoord in de buik.