Mooi om naar te kijken én handig: vleesetende plantjes tussen je collectie planten zorgen ervoor dat je geen last hebt van fruitvliegjes en hun grotere broertjes. Zelfs wespen, muggen en spinnen kunnen ze aan. Wij stellen je drie populaire vliegenvangers voor.
Venus’ vliegenval
De venus’ vliegenval of dionaea muscipula is afkomstig uit de veengebieden van het Amerikaanse Noord- en Zuid-Carolina. De plant voelt zich dus opperbest in volle zon en warmte. Daardoor krijgen de vallen hun typisch rode kleur.
Hoe vangen ze vliegen en andere insecten? Dionaea’s lokken de beestjes met hun kleur en geur. De bladeren scheiden namelijk nectar af. Als een insect op de plant gaat zitten, vangen de haartjes trillingen op die de val doen dichtklappen. Als het insect tegenspartelt, sluit de val met zijn ogenschijnlijk fijne tanden zich nog beter. Dan kan de plant zich beginnen voeden met het vocht van zijn prooi.
Na een week gaat de val weer open. De resten van het insect spoelen bij een regenbui weg.
Je mag deze plantjes gerust af en toe voeren met insecten. Dat is een natuurlijke vorm van bemesting. Geef hen geen gewoon vlees, dat gaat rotten.
Let op met plantjes die je in de winkel koopt. Een val gaat gemiddelijk zes keer open en dicht voor hij afsterft. In de winkel wil iedereen die vallen uittesten, waardoor veel vallen eigenlijk niet meer werken, als je ze in huis haalt.
Kaapse zonnedauw 
Kaapse zonnedauw of drosera capensis komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika. Ze houdt dus eveneens van warmte en zon. Je kan kiezen tussen rode of witte (alata) exemplaren.
Deze tropische zonnedauw bestaat uit sprieten met kleine, glinsterende dauwdruppels die insecten aantrekken. Dat kleverige goedje zorgt ervoor dat de beestjes blijven plakken. De insecten die bewegen, zetten de plant aan om nog meer en beter de tentakels om hen heen te slaan. Verteringssappen verteren ten slotte het insect waarbij de plant de voedingsstoffen opneemt.
Trompetbekerplant
Trompetbekerplanten of sarracenia’s zijn afkomstig uit het Zuid-Oosten van de Verenigde Staten. Ze bestaan uit lange bekers in alle mogelijke uitvoeringen: dun of dik, kort of lang, staand of hangend, groen of met witte of paarse tekening... 
Insecten worden gelokt door de nectar in de trompetbekers... om er vervolgens niet meer levend uit te kruipen. Iets dieper in de bekerplant bevinden zich namelijk nog veel meer nectarklieren die een glibberig waslaagje vormen. Insecten glijden met andere woorden uit en vallen in de plant. Onderaan worden ze verteerd door enzymen.
De meeste bekers sterven af in de winter, om in het voorjaar terug te beginnen groeien.
Ten slotte nog enkele verzorgingstips:
Warmte en licht
Deze vliegenvangers hebben warmte en licht nodig. Slappe bekers of groene vallen wijzen op te weinig licht. Een plekje buiten is dus beter dan binnenshuis.
In de winter volstaat een koele plek. Ze mogen buiten staan, maar enkel bij lichte vorst. Ze gaan dan een soort rustperiode in.
Regenwater
Deze planten leven normaliter in moerasachtige gebieden. Belangrijk is dat je deze vleesetende planten regenwater geeft. In de zomer moeten ze voordurend in een bakje met enkele centimeters regenwater staan.
In de winter volstaat het als je ze vochtig houdt; in water rotten ze.
Bloemen
In de lente of zomer krijgen vleesetende planten ook bloemen. Dit kost de plant wel veel energie. Daarom knipt men de bloemen vaak af, behalve als men zaad wil oogsten.
Verpotten
Deze vochtminnende planten kan je gerust zelf verpotten. Je mag er echter geen universele potgrond voor gebruiken want die volstaat niet. Het grondmengsel moet immers lang vocht kunnen vasthouden. Bovendien zit er in vele grondmengsels mest, terwijl deze vleesetende planten een weinig vruchtbare grond verkiezen.
· Venus’ vliegenval: mix van drie delen turf en één deel zand
· Kaapse zonnedauw: mix van drie delen turf en één deel zand
· Trompetbekerplant: een mix van dezelfde hoeveelheden turf en zand.
