Kinderen en een echtscheiding: hoe gaan ze ermee om?
Het botert al een tijd niet meer tussen jou en je partner en de kogel is door de kerk. Jullie willen scheiden. Maar hoe moet het met de lieve kleine zoon of dochter? Een huwelijksbelofte verbreken is hard voor beide partners, maar een echtscheiding brengt voor het kind ook veel verdriet en verwarring met zich mee.
Als je een klein kindje voorzichtig vertelt dat mama en papa voortaan niet meer bij elkaar gaan wonen, zal het wellicht verdrietig en/of boos reageren. Deze gevoelens kunnen heel intens zijn en lang aanhouden. De echtscheiding is dan ook ingrijpend en een verplichte breuk met het leven van vroeger. Vanaf nu worden veel dingen anders voor het kindje, ook op materieel vlak. Het verlies van bepaalde zekerheden kan gepaard gaan met angst voor de toekomst. Kindjes kunnen bang zijn dat ook hun andere ouder hen zal verlaten. Deze twijfels over liefde kunnen resulteren in lastig gedrag en aandachttrekkerij.
Verschillende reacties bij een scheiding
In sommige gevallen is het kind uit het gebroken gezin erg opgelucht. Dit is vooral het geval wanneer de kinderen iets ouder zijn. Eindelijk komt er een einde aan de luide ruzies. Eindelijk weer rust.
Andere kids schamen zich dood voor het feit dat zijn/haar ouders gescheiden zijn. In vergelijking met de klasgenootjes voelen zij zich abnormaal.
Peuters gaan de schuld op zich nemen. Zij denken immers nog dat alles om hen draait, dus ook het feit dat hun mama en papa niet meer bij elkaar willen zijn.
Een andere categorie zijn kinderen die weinig of niet reageren op de gebeurtenissen. Het tegendeel is in de meeste gevallen waar. Deze kinderen zijn vaak heel lief en teruggetrokken, net omdat ze hun ouders niet tot last willen zijn.
Elk kind heeft zijn eigen manier van reageren. De reactie wordt beïnvloed door een aantal factoren zoals de leeftijd, de relatie met de ouders, de manier waarop de ouders de scheiding aankondigden en de verkregen ouderlijke steun.
Open en eerlijk Tijdens de scheiding hebben de kinderen veel steun nodig, zeker van vader en moeder. Natuurlijk kan je een breuk niet voorkomen, maar als je goed praat met je kind en uitlegt dat mama en papa niet meer met elkaar kunnen opschieten, dan kan je zoon of dochter het op een acceptabele manier leren aanvaarden. Wees open en heb begrip voor de gevoelens van je spruit, zo kan je de eventuele schade alvast tot het minimum beperken.
Goede opvang Als je zelf moeite hebt om je kind op te vangen, is het uiterst belangrijk dat de omgeving van je lieveling weet wat zij doormaken. Een kind kan in zo’n situatie niet aan zijn lot worden overgelaten. Grootouders en andere familieleden doen er goed aan om afleiding te zoeken voor het kleintje en te luisteren als het behoefte heeft om over de situatie te praten. Een objectieve mening is een absolute must. Zo hebben zij meer kans dat ze het probleem nuchter gaan leren bekijken. Ook de school zou op de hoogte moeten worden gebracht. Op die manier kunnen ze je kind opvangen en extra begeleiding geven wanneer leren tijdelijk niet goed gaat. Indien een kind extreem onder de scheiding begint te lijden, kan er deskundige hulp worden ingeroepen. Na de moeilijke periode kan je kind er sterk uitkomen. Kinderen uit gebroken huwelijken zijn vaak iets zelfstandiger dan hun leeftijdsgenootjes die thuis een normale gezinssituatie hebben.
Na regen komt zonneschijn Bijna alle kinderen hopen dat hun ouders na een scheiding opnieuw bij elkaar komen. Dat gevoel wordt nog sterker waneer het kindje wéét dat één van de twee ouders helemaal niet wou scheiden. Het is belangrijk dat je zoon of dochter beseft dat het definitief is. Veel mama’s en papa’s vinden het moeilijk om dat tegen hun oogappel te zeggen, maar de waarheid is beter dan valse hoop, want dat doet dubbel zoveel pijn.
Last minute tips
Vermijd ruzies en conflicten met je partner als je kind in de buurt is.
Maak duidelijk dat je kind niet de oorzaak is van de scheiding. Het is belangrijk dat beide ouders dat benadrukken.
Maak je partner niet zwart bij je kind. Elk kind heeft recht om door beide ouders bemind te worden en hij moet ook zijn liefde aan beide ouders kunnen tonen.